12-03-2020
Vanochtend liep ik door mijn yogaschool deurklinken af te nemen, wc’s te poetsen en handdoekjes te vervangen. Yogi’s hebben maandag een mail van me ontvangen met daar in de verwijzing naar het RIVM voor informatie over onze nieuwe rare vriendin Corona. Ze is er toch dus moeten we haar maar op gepaste wijze ontvangen. De yogi’s heb ik gevraagd om een grote handdoek op het matje te leggen en niet te komen bij verkoudheidjes en als ze contact hebben met familieleden in de buurt die Corona misschien ontmoet hebben.
Jaja.. Corona doet wat met ons. In een verlammende angst schieten is niet behulpzaam, net doen alsof ze er niet is, is ook niet handig. Natuurlijk komen bij mij ook gedachtenwolkjes voorbij als: Wat als er geen yogi’s meer les komen volgen? Of als de school helemaal dicht moet? Wat dan? Online lessen geven? En is dat dan een verdienmodel?
Van de week zag ik onze Minister President stuntelen met geen hand geven. Vanochtend gaf ik een nieuwe yogi ook bijna een hand. Tijd voor nieuwe gewoontes.
Nou, is er een prachtig alternatief voor handen geven. Een eeuwenoud oosters gebruik waarin je elkaar groet met de handpalmen tegen elkaar voor je borst en licht naar voren buigt. Je toont hiermee respect naar de ander en naar jezelf. “Het licht in mij ontmoet het licht in jou.” Hoe mooi is dat. Yogi’s kennen het allemaal. Namasté!
Het lijkt me een goed moment om vanaf vandaag deze groet te gaan gebruiken. Wat een goed idee. Misschien is de politiek wel iets voor mij. Dat ik een nieuwe partij opricht: De Mindful Yoga Partij MYP. (Spreek uit: “Miep”). En dat ik dan in de tweede kamer de partij vertegenwoordig die niet oordeelt. Gewoon in de tweede kamer aanwezig zijn, met bewuste open aandacht zonder oordeel en dat ik dan soms mag interrumperen door mijn 2 belletjes tegen elkaar te laten klinken en dat het dan even stil wordt… Hoe mooi zou dat zijn.
Evelien van Straaten